Florida - Memories 3

Orlando is het land van de pretparken. De stad zelf heb ik amper gezien, wij gingen voor Universal Studios. Langs de eindeloze snelwegen rondom Orlando heb je natuurlijk tankstations, maar in Amerika zijn dat sowieso vaak uitgebreide winkels en diners in het thema van het gebied. In de Everglades bijvoorbeeld kon je opgezette alligatorkoppen en wasbeerstaartjes kopen langs de weg. Rond Orlando verkopen ze Disneyspul en tickets voor de pretparken met korting. Wij kochten daar onze tickets. Ik vertrouwde het voor geen meter maar het waren toch echt echte toegangskaartjes. We hadden ook nog early access, dus we mochten een uur voor de opening al naar binnen en in rust het park verkennen.

Ge-wel-dig pretpark. Ik heb de dag van mijn leven gehad, speciaal als filmlover. Het hele park is een grote filmset met her en der echte decors en props, zoals de DeLorean uit Back to the Future. Leukste attracties: aliens zappen vanuit een karretje bij Men in Black, een spannend en nat boottochtje bij Jaws en de realistische gevolgen van een natuurverschijnsel bij Twister.

Er is ook een heel uitgaansgebied bij het park waar we eerst naar de bioscoop gingen. Toen we langs de verschillende kroegjes liepen hoorden we uit één zaak live muziek komen. Eenmaal dichterbij hoorden we dat het Shaggy was. Wij blij, Shaggy treedt hier gewoon op, net als wij hier zijn. Binnen kwamen we erachter dat het gewoon een nepperd was. Een paar uurtjes later werden we ook nog uit de tent gegooid omdat mijn negentienjarige broer geen biertje mocht bestellen met het toegangsbandje van mijn moeder om. Beetje jammer.

In Daytona heb je de autoraces. Op de dag dat wij naar de racebaan gingen was er helaas geen wedstrijd, maar er waren wel hotdogs. Voor $1 kreeg je de lekkerste hotdog ooit, een supergrote met ketchup en mosterd. Ik heb voor $5 aan hotdogs gegeten in het halfuurtje dat we bij die racebaan rondliepen.

We kregen een rondleiding op Bethune Cookman College, waar 97% van de studenten Afro-Amerikaans was. De school was opgezet door een zwarte vrouw met een droom in een tijd dat dat nog niet mocht. De school zag er geweldig uit en het was ook nog aanmeldingsdag toen wij er waren. Ik wilde me direct inschrijven.

Daarna gingen we karten - ik won van mijn grote broer. En toen gingen we naar deze Sloppy Joe's. 

Als de Amerikanen ergens in uitblinken is het wel vieze hamburgers maken met onaantrekkelijke namen. Tijdens de tweeweekse road trip hebben we natuurlijk veel verschillende fastfood 'restaurants' van binnen gezien. Bij Wendy's hadden ze vierkante burgers die je kon bestellen in stapels van twee, drie of vier burgers tussen de broodjes. Ik wilde graag een keer ontbijten bij McDonald's, maar alles zag er zo vies uit. Ik nam uiteindelijk maar de pannenkoeken, waar een grote klodder boter op bleek te zitten toen ik de doos opende. Ik hou niet van boter. De belachelijk grote stapel pannenkoeken smaakte naar niks. En waarschijnlijk vanwege de vele rechtszaken worden de frisdrankautomaten (je tapt je eigen beker, met gratis refills om zo snel mogelijk dik te worden) met industriële chemische middelen gereinigd, waardoor je cola niet te zuipen is. Ze zijn er daar aan gewend denk ik.

Op de laatste dag gingen we voor het eerst naar het strand in South Beach, het meest flashy strand ooit. In mijn beleving was het één en al kleur. De zwembroeken en bikini's, de parasols, de strandlakens. Maar de allerfelste kleur was toch echt de oceaan. Ultrablauw en glinsterend, nergens anders in Florida is het water zo prachtig turquoise. Ik herinner me nog heel goed het grote jacht dat vlakbij het strand voor anker lag. Vanaf het strand kon je duidelijk de latin muziek horen en de mooie lichamen op het dek zien dansen. Letterlijk één van de fijnste momenten van mijn leven was toen ik daar in het water lag met de zomerse muziek van Juanes op de achtergrond.